Kitabın Yazarı: Şermin Yaşar
Kitap Hakkında Bilgi:
“Ben istiyorum ki meşguliyetim olsun. Elimde bir işim olsun. Bekleyecek bir şeylerim olsun... Telefonun başında çocukların aramasını bekleyeyim, pencerenin kenarında çocukların, torunların bana uğramasını bekleyeyim, ağaç yapraklansın diye bekleyeyim, salatalıklar çiçek açsın diye bekleyeyim, domates kızarsın diye bekleyeyim. Öyle şeyler... Zaman kolay geçsin istiyorum ben. Başka derdim yok. Ölüm kapımı çalana kadar bir şeyler oyalasın
işte beni.”
Selime Teyze’nin hikâyesi, çocuklarının dünyasında yer bulamayan ve onların gözünde yok gibi var olmayı reddeden bir annenin hikâyesi.
Selime, bir gün hiç beklenmedik bir anda kaybolur. Gönülsüz ama planlı bir kaçıştır bu. Bildiği bütün hayatı geride bırakıp bir köyün sessizliğine sığınır. Kimseye haber vermeden, ardında iz bırakmadan. Bulunmayı bekler.
Ama hayat, beklenmedik bir misafirle –Meltem’le– karşılaştırır onu.
Biri annesiz büyümenin, diğeri evlatsız yaşlanmanın derdini anlatır.
İki hayat, iki kayboluş, iki yara aynı evde buluşur.
Bu roman, yaşlıların yok sayıldığı, insanın yalnız bırakıldığı, herkesin ancak kendine yetebildiği, en yakınlarına bile derman olamadığı bir çağın hikâyesi. (Tanıtım Bülteninden)
Kitabın Konusu:
Kitap yalnızlığı seçmiş yaşlı bir kadın ile annesiz büyümüş genç bir kadın biaraya gelmesini konu edinmiştir.
Kitabın Özeti:
Selime Teyze'nin eşi vefat etmiştir. Çocukları ise farklı şehirlerde yaşamaktadır. Selime Teyze yaşlılığıyla yüzleşmeye çalışan yalnız bir kadındır.
Kitabın Özeti:
Selime Teyze'nin eşi vefat etmiştir. Çocukları ise farklı şehirlerde yaşamaktadır. Selime Teyze yaşlılığıyla yüzleşmeye çalışan yalnız bir kadındır.
Selime Teyze, çocuklarının hayatında yok gibi var olmayı istemez. Bir gün yaşadığı yerden ayrılmaya karar verir. Çok istemese de yalnızlığın verdiği hüzünle bir köye yerleşir. Köyün sessizliğine sığınarak belki de bulunmayı beklemeye başlar.
Meltem, Selime Teyze'nin geldiği köyde yaşamaktadır. Meltem, annesiz büyümüştür. Babası başka bir kadınla evlenmiştir. Meltem, evlenmiş ve eşinden ayrılmış genç bir kadındır.
Meltem, Selime Teyze'nin geldiği köyde yaşamaktadır. Meltem, annesiz büyümüştür. Babası başka bir kadınla evlenmiştir. Meltem, evlenmiş ve eşinden ayrılmış genç bir kadındır.
Meltem, annesizliğin verdiği hüzün ve kendisini hiç bir yere ait hissedememe travmasıyla hayatına devam etmektedir. Kendisini kimse tarafından sevilmeyen ve istenmeyen biri olarak görmektedir.
Selime Teyze ve Meltem aralarındaki yaş farkına rağmen yalnız iki insan olarak aynı evde buluşur. İkisinin de farklı yanızlıkları vardır. Aynı evde birbirlerinin farklı yalnızlıklarını paylaşırlar.
Selime Teyze ve Meltem aralarındaki yaş farkına rağmen yalnız iki insan olarak aynı evde buluşur. İkisinin de farklı yanızlıkları vardır. Aynı evde birbirlerinin farklı yalnızlıklarını paylaşırlar.
Yaşlılığın yok sayıldığı günümüzde yalnız kalmanın ve kendi kendine yetebilmenin hikayesi kitapta yaşanmaktadır.
Kitaptan Alıntılar:
Aynı evi paylaşan, hiç konuşmadan, kavga etmeden, birbirine dokunmadan seneler geçiren insanların geçimi de geçimsizlik değil mi? Çiçeği ha bir günde koparıp atmışsın kökünden, ha yavaş yavaş solmasına izin vermişsin..
Kendi kendime ne çok şey yapıyordum... Hâlâ da yapıyorum. Her şeyi kendi kendime yapa yapa sonunda yiyip bitirdim kendimi...
İnsan sanıyor ki kıyamet bir kerede kopacak. Belki herkesin kıyameti ayrı ayrı kopuyordur.
Hiçbir şey birdenbire olmuyor; her şeyin bir evveliyatı var.

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder