Bir fabrikada, büyük bir makine aniden durmuş.
Makine durunca üretim de durmuş.
Fabrikadaki tamirciler ve teknisyenler uğraşmış ancak makineyi bir türlü çalıştıramamışlar.
Sonunda, yaşlı bir tamirci bulmuşlar.
Sonunda, yaşlı bir tamirci bulmuşlar.
Usta tamirci, makinenin etrafında dolaşarak, dikkatli bir şekilde kontrol etmiş.
Sonra, çantasından bir çekiç çıkarmış, makineye yaklaşmış ve tespit ettiği bir yere çekici “tık” diye vurmuş.
O da ne? Makine, başlamış çalışmaya…
Patron, üretimin başlamasından son derece memnun olmuş ve yaşlı ustaya sormuş;
– Borcumuz ne kadar?
– 1000 dolar.
– Ne? 10 dakikalık bir inceleme yaptın ve çekiçle makineye şöyle bir vurdun, o kadar. Bunun için mi 1000 dolar istiyorsun?
– Evet.
– Peki… O zaman bana ayrıntılı bir fatura düzenle. İstediğin 1000 doların ayrıntılarını görmek istiyorum.
Bunun üzerine yaşlı tamirci, faturayı düzenleyip, patrona uzatmış.
Patron, üretimin başlamasından son derece memnun olmuş ve yaşlı ustaya sormuş;
– Borcumuz ne kadar?
– 1000 dolar.
– Ne? 10 dakikalık bir inceleme yaptın ve çekiçle makineye şöyle bir vurdun, o kadar. Bunun için mi 1000 dolar istiyorsun?
– Evet.
– Peki… O zaman bana ayrıntılı bir fatura düzenle. İstediğin 1000 doların ayrıntılarını görmek istiyorum.
Bunun üzerine yaşlı tamirci, faturayı düzenleyip, patrona uzatmış.
Patron, faturayı almış ve dikkatle okumaya başlamış;
Çekiçle, makineye vurmanın bedeli: 1 dolar.
Çekici nereye vuracağını bilmenin bedeli: 999 dolar.
Toplam: 1000 dolar.
Çekiçle, makineye vurmanın bedeli: 1 dolar.
Çekici nereye vuracağını bilmenin bedeli: 999 dolar.
Toplam: 1000 dolar.
Başkalarının çözemediği problemleri çözebilmek her zaman değerlidir.
Başkalarının tamir edemediğini tamir eden kullandığı malzemeye göre değil, bilgisinin değerine göre ücret alır.
